29 Aralık 2009 Salı

Unutkanlik - New Orleans gezisi

.
Biz donduk New Orleans'tan. Aslina bakarsaniz sasirdim kendime. Normalde beni araba tutar, uzun yola hic gelemem ama 8er saatten gidis-donus pek yormadi bile. Sadece uzun sure oturmaktan belim biraz zorlandi ki o her halukarda her seyden zorlanir. Yolculuk oncesi doktora sormustuk, 2 saatte bir durup kisa yuruyusler yapip bol su icersem hic bir sorun olmayacagini ogrendik. Sahiden de oyle oldu. Uzun yoldan, yolculuktan korkmaya gerek yokmus.

New Orleans'ta bol Fransiz pastahanesi (bizimkilerden iyi oldugunu soyleyemem ama hic yoktan cok cok daha iyi), bol yeme, bol gezme, bol muhabbetle gecirdik vaktimizi. Ev sahiplerimiz harika agirladi bizi. Blogundan yillardir takip ettigim, kari koca cok sevdigimiz Biyolokum ve Meren'le tanisma sansimiz da oldu. Cok keyifliydi her sey.


Yalniz, dondukten sonra neye ugradigimizi sasirdik. Bizim guzelim Florida havasi sogumus, buz gibi olmus! Ev bir turlu isinamadi, sabah kalkmak iskenceydi. Aslina bakarsaniz, bugunun sicakligi 14-4 C derece. Istanbul'la karsilastirinca cok soguk degil aslinda. Fakat bizim evler kagittan sanki (okul binalari haric neredeyse tum binalar prefabrik evlere benzer burada), izolasyonu cok zayif. Evi isitmaya yarayan alet aslinda yilin 9 ayi sogutan klima, cok etkili degil. Elbette biz de unutmusuz soguk nasil bir seymis :)

Iste ben de paltomu aradim sabahin korunde. Yok yok! En son Chicago'daki kongrede falan kaybettigimi dusunup baska seyler gecirip ustume ise geldim. Insanin kafasi ne is yaparsa yapsin bir yandan takili kaldigi problem uzerinde calisiyor. Sonunda buldum nerede oldugunu. Evin hemen dis kapisin yanindaki dolapta asili! Palto kaybolmadi ama kendimi yine de cok aptal hissettim.

Bundan once laboratuvarda dondurucudan aldigim solusyonlari 37 C derecede cozmek istedim. Sonra yapmayi planladigim deneyi ertelemek zorunda kaldim. O solusyonlar benim aklima 2 gun sonra gelebildi, elbette artik hic bir ise yaramazlar. Kac hafta gecti hala solusyonum yok, burada Christmas tatili nedeniyle hayat durmus. Iste benim bu yaziyi boyle uzata uzata yazma nedenim de is yerinde yapilabilecek her deneyi yapmis olmam, ama saat hala erken oldugundan ve dun kimseye bir sey soylemeden ise gelmedigimden kaynakli sucluluk duygusuyla burada oturmamdir.

Bu arada solusyonlari kimsesiz bulan is arkadasim "Uzulme, hamilelerde oluyor boyle" demisti. Daha sonra patronum disarida unutulan (tabii ki ben unuttum) baska solusyonlardan bahsetti. Sonra dert etmemem gerektigini, hamilelikte boyle oldugunu soyledi (eslerinden cok cekmis anlasilan bu adamlar). Bu anlayisa sevinsem mi uzulsem mi bilemedim...

Aslina bakarsaniz unutkanlik yaziya da yansiyor, 'ne diyecektim, nasil baglayacaktim konuyu' unuttum. Simdilik bu kadar olsun :)

2 yorum:

  1. Chicago'ya ne zaman geldiniz?
    Bu arada unutkanlik hamilelik bitince bitmiyor. Hazirlikli ol :)

    YanıtlaSil
  2. 17 Ekim'de geldim ben. Society for Neuroscience diye bir kongre oldu orada, 30 kusur bin kisi katildigindan belki fark etmissindir. Iste onlardan biriydim ben de :)

    Ben zaten unutkan bir insandim, kafasi daginik daha dogrusu. Hic iyi seyler omayacak gibi geliyor bana :)

    YanıtlaSil