16 Ekim 2009 Cuma

isten gucten - ilk temas

Bugun is yerim yani okul tatil. Ama ben sabah 8bucuktan beri (10bucuk saat simdilik) calisiyorum. Hic durmadan, hic oturmadan tezim icin en kritik sayilabilecek deneyleri yapiyorum. Ilk hatami yaptim bile. Yorulmak iyi gelmiyor, hata yapiyor insan; ara vereyim, bir bahaneyle blogu da guncellemis olurum dedim.

Dun ilk kez bebegi hissettim. Elim karnimda 'ilk hissedecegim zaman simdi mi' diye bastirip duruyorum zaten. H. bebegi ezdigimi soyleyip ugrasiyor benle. Ama dun arabayla trafikte kalmisken elim karnima gitti. Anatomi biliyorum, gaz degildi, aortun atimi degildi. Boyle avuc icine iki parmak ucunla dokunus gibiydi. Oyle guclu tekme falan degil, kucuk surtunmeler ama sadece iki parmak ucu buyuklugunde. Iki farkli zamanda (isiklarda bekledigim anlari seviyor olmali) hissettim ayni seyi, bir daha olmadi. Veteran anne diyorlar birden fazla cocugu olanlara, gazi anne yani. Iste bu tecrubeli anneler bebeklerini ilk kez annelere gore daha erken hissedebiliyorlarmis. Farki gazla bebek hareketini ayirdedebilme tecrubeleriymis. Sonradan eklenmis not: 16. haftadayim, hala bir sey hissettigim yok. Eger abartip da bebegin bir yerini ezmemissem ben o gun bebek falan hissetmemisim. Hala sabirsizlikla bekliyorum :) Sanki o zaman gercekten hamile hissedecegim :)))

Hala kilo almadim. Sanirim pek cok kadinin gobeginin buyumesinden ilk kez mutluluk duydugu tek zaman hamilelik donemi. Gobek buyuyor, kilo yok. 3. ay dolmak uzere, sanirim kilolar gelecek. Dusunemiyorum en az 12 kilo daha agir olacagimi. Simdiden yemek yiyince karnim acayip sis geliyor (bu sayede eskisi gibi kocaman porsiyonlar hupletemiyorum), nefesim kesiliyor oyle sisken.  Azar azar, gunde 6 ogun yemeli gibi seyleri duydugumda ben nasil yapacagim diye dert ediyordum. Mecbur azar azar yiyor insan, eh obur da olunca 6 ogunu atlatamiyorsun.Bir de su icme aliskanligi edinebilsem. Su icmek, su kokulu vitaminleri yutmak kadar gorev benim icin. Unutuyorum, aklima bile gelmiyor her ikisi (H. pesimi birakmiyor ama). Ilk aylarda acayip susuyordum, sanmistim ki bu boyle devam edecek. Sanirim mide yanmasindandi o hararet.

Bunun haricinde anlatabilecegim is konulari hep. Son bir kac gun cok yogundu. Chicago'ya gidiyorum bilimsel bir toplanti icin. Verilerimi sunacagim posterimi hazirlamak beni cok zorladi. Uykusuz kalmayacagim, stres yapmayacagim derken uzadi da uzadi. Tabii sonucta ben her zamanki ben, yumurta kapiya dayaninca poster bitti, son dakikada basildi. Her sey hazir. Simdi yaptigim yine "son dakika" turunden deneyler. Gitmeden evvel yapip bitirmem gerekenler. Hamile farelerle deney yapiyor olmak nasil celiski yaratiyor, icimi eziyor anlatamam. Diger taraftan hamile insanlara dogru duzgun test edilmeden verilen cok muhim bir ilaci test etmenin rahatligini yasiyorum. Kac yavru zarar gordu simdiye kadar kim bilir. Umarim bulgularim yararli olur.

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder