26 Ocak 2012 Perşembe

dogum

25 Ocak 2012 tarihinde sevgili arkadaslarimizin oglu Ozgur dogdu. Saglikla, mutlulukla dolu upuzun omurleri olsun bu guzel ailenin. Cocuklarimiz cok iyi birer dost olsun birbirlerine. 

Okudugum, duydugum her dogum hikayesinde agliyorum. Zaten bu alistigim bir seydi, en azindan kendi kendime takilirken oluyor.
Peki neden yeni dogum yapmis biriyle konusurken aglar insan? Telefonu neredeyse arkadasimin yuzune kapadim panikten. Guya caktirmayacaktim. Anladi tabii, garip oldu.
Hormonlu ana halim gecmeyecek mi hic?

4 yorum:

  1. İnsan hep içinde o anı yaşıyor. Unutulacak bir şey değil bence. Hele Ege'yi doğar doğmaz göbeğime koydukları anı asla unutamıyorum.

    Her hamile gördüğümde o kişiden daha fazla heyecanlanıyorum :)

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Ruhdagi cok zaman olmustu yazismayali. Iyisinizdir umarim.
      Bu durum sahiden gecmeyecek herhalde. N'aparsin, idare edecegiz elbet :)). Operim guzel yavruyu.

      Sil
  2. İnsan o ruh halini bir kez bilince bir daha unutmuyor gerçekten de. Annem hep doğumdan sonraki o muhteşem hissi anlatır durur. Benimse içimde bir uktedir sezeryanlerim. 5,5 ay oldu doğuralı ve hani derler ya imkanlar müsait olsa diye; hiç düşünmem birkaç tane daha yaparım.

    Allah analı babalı büyütsün, dört gözü üzerinden ayırlamasın Özgür'ün( bu duayı da yeni öğrendim, çok güzel di mi?). sevgiler.

    YanıtlaSil
    Yanıtlar
    1. Aynen bende de sezaryewnin biraktigi ukte buyuktur. Ama yine de bebegimi kucagima aldigim zamanki huzur ve tatmin duygusunu unutamam.
      Gercekten ne kadar guzelmis. Tum bebeler ana babasinin gozleri uzerinde buyusun. Operim Tarcin'la Zeytin'i :)

      Sil