19 aylik

Cok zaman oldu yazamayali; ne cok sey yasandi oysa ki. En son Eylul'de bahsetmisim oglumdan. Cok buyuduk sevgili blog, oglumla beraber annesi babasi bizler de cok buyuduk. Artik bir bucuk yasinda kocaman bir cocuk gibi. Bebeklik gunlerini ozler olduk kuzumun.

Her seyi kendi basina yapmak istiyor. Kendi kendine yemek yiyecek, kendi kendine oyun kuracak, kendi kendine cikacak, oturacak, yikanacak vb. :). Su an odasinda uyumasini bekliyorum ama kendi kendine bir seyler anlatiyor. Arada beni al dercesine ciglik atiyor ama mutsuz olmadigindan almama konusunda kararliyim, simdi uyumazsa gece hepimiz icin zor gececek demektir.

 18 aylik olana kadar dislerden cok cekmisiz. Meger oglum huysuz, uykusuz bir cocuk degilmis. Uc aylikkenden beri baslayan salya akitma halleri hala devam ediyor. Ilk disler 7-8 aylikken cikmisti, besi birdendi hem de - tam da tezimi teslim etmeme bir hafta kala ateslenmisti bu yuzden-. Dorderli dis cikarma seruvenimiz devam etti, her dortlu bir iki ayda cikti. Ama hayatimizi en cok zorlastiran kopek disleri oldu. Ben artik I.'in yataginin dibinde yerde yatiyordum. Oglum ise yarim saatte bir uyaniyordu. Calismiyor olduguma en cok sukrettigimiz zamanlardir bunlar. Iste 18. ayin mucizesi bu kopek dislerinden kurtulmamizla basladi. Geriye kalan son azilari bekliyoruz ama bence en zor kismi bitti. Artik I. isterse uyuyabiliyor (isterse kismini vurgulamak lazim elbet :)).

Istah konusunda pek olumlu seyler anlatamayacagim. Hala anne sutu emiyor, hala yumurta ve peynir disinda yeni bir favori yemegi yok. Sabah ilk kalktiginda bir sey yemek istemiyor meyve/sebze karisimi bir seylerle gecistiriyoruz diyebilirim. Oglene dogru istahi aciliyor ve gunun en guclu ogununu yiyor (artik o gunki moduna bagli, bazen hic bir sey yemeden kalkabiliyor). Makarna ve dolma icinden hazirlanmis sulu kofte (normal kofteyi sevmeyen bir cocuk bizimki), bezelye ve meyve seviyor. Diger yemeklerle pek arasi yok.

15. aylik oldugu vakitler ise kitaplara olan ilgisi artti oglumuzun. Aksamlari uyumadan evvel emzirip masal okumasi icin babasina teslim ediyorum yavruyu. Uykudan once rutinimizde yeni bir sayfa acildi yani. Artik annenin oglan uyuyana kadar odada esir olmasi gerekmiyor :).

Yavrunun kitaplara olan ilgisi sadece bizden masal dinlemek yonunde artmadi. Artik eline gecen her turlu dergi, gazete, kitap vb. resimli ne varsa oturup uzun sure inceliyor, gordugu tum seylerin isimlerini bize soyletiyor. Kucuk bir kitaplik yaptim ona. Pek duzenli tutmasa da onunde oturup kitap okumasi/bakmasina bayiliyorum.

Iletisimimiz giderek artiyor. Cok eglenceli, cok oyuncu, cok numaraci, insani cok mutlu eden hallere giriyor.

Simdilik bu kadar yazayim, uyumayacak anlasilan. Alsam iyi olacak. Bir bahaneyle yazma ataletini uzerimden atmis oldum diyelim :)