17 Ağustos 2010 Salı

annem

Bugun cok huzunluyum. Annem apar topar donmek zorunda kaldi memlekete. Turkiye'den gelen haberler pek ic acici degildi, duyar duymaz, oyle aniden gidiverdi annem. Hazir degildim, IK'dan ayrilmasi hele ne kadar zor geldi. Ben kendimi oylece kalakalmis hissettim. O ise gidiyor olduguna hala inanir gorunmuyordu. Sabah IK'nin valizlere bakip durmasi ne kadar kotu yapmis onu. Offf alismisim cok fena! Bir daha birlikte boyle bir surec yasayabilecek miyiz? Tam alismisken birbirimize kotu oldu :(
Annem yine gel! IK'a sarkilar soyle, bizim hic yapamadigimiz kadar cok konustur onu, her gazini cikaramadigimda yetis imdadimiza, birikte yikayalim yine, Farmville danismanligina bile sikayet etmeden devam ederim. Ah ne fena, hani bana karisiyor diye mizmizlandigim gunler. Cok alismisim, cok.

6 yorum:

  1. Nehir doğduktan sonra en çok istediğim şeydi annemle aynı yerde yaşayabilmek, gık dediğimde ulaşabilmek, ama malesef:(

    YanıtlaSil
  2. Annemle aynı semtte oturuyorum ve o benim herşeyim. Kızımla ilgilendiği hergün kızıma yeni ve olumlu birşeyler kattı.

    Eylem'in yazdığı gibi gık deyince annem yanıbaşımda.

    Siz de dilerim sağlıkla kavuşun.

    YanıtlaSil
  3. Allah kavustursun insallah yine gelir yine birlikte guzel gunler gecirirsiniz, okurken icim burkuldu huzunlendim, benimde annem geldi sukur ama dedigin gibi herseye karismasi beni de bazen cok bunaltiyor, bazen diyorum kendi basima olsaydim hersey daha mi farkli olurdu, ama simdi senin gibi dusunuyorum, huzunlendim...

    YanıtlaSil
  4. oooy gözlerim doldu bak şimdi! tez zamanda yine kavuşun canım. Yurtdışında olunca böyle malesef...Türkiye'den de iyi haberler almanız dileğiyle.

    YanıtlaSil
  5. Nehirineylemleri: Benim secimim oldu burada yasarken bebek sahibi olmak ama kotu boyle uzakta yasamak :/

    Defne :Keyfini cikarin :)

    Nuran: Sen ne yaptin? Nasilsin?
    Kendi basina olsan elbette her sey daha farkli olurdu ama annenle birlikteyken paylasilanlarin kiymeti baska. Daha pozitif bakmaya calis. Biz ilk basta yillardir birlikte yasamamis olmanin da etkisiyle adaptason sorunu cektik. Sonra alisinca birbirimize her sey cok guzeldi.

    Acalya: :(( Cok sagol.

    YanıtlaSil
  6. sevgili ilk oncelikle cok cok cok gecmis olsun, inssallah eski sagligina en kisa zamanda kavusur

    ikinci olarak 4 aylik resminize bayildim, sanat eseri gibi cikmissiniz masallah, annelik cok yakismis, Allah nazarlardan saklasin her ikinizi de

    ben neler yaptim, 5 haftalik oglumun hayata alisma cabalarina yardimci olurken bizde onlu hayata alismaya calisiyoruz, birgunleri diger gunlerini tutmuyor, bi gun diyorsun hah tamam duzeni tutturduk seviniyoruz, sevincimizi kursagimizda birakiyor ufaklik ertesi gun uykusuz gecen saatler, kan canagina donmus gozler, gergin sinirler, yipranmis bir halde mahvoluyorum, eminim ki bu surecte annem olmasa hersey cok daha kotu olabilirdi, ilk 15 gun lohusalik depresyonu yasadim, sonrasinda da kendini hissettirdi ama ilk gunlerde yasadigim kadar degildi!
    su gunlerde annemin kalmali mi gitmeli mi kararini vermeye calisiyoruz
    bunun disinda iki gundu siddetli gaz agrilariyla bas etmeye calisiyoruz, mylicon disinda gripe water varmis, yarin birde onu deneyelim diyoruz, gaz cikartamamak ne zormus allahim, tam uyudu derken, kivrana kivrana ciglik cigliga aglayan bir bebis, ve ne olur artik uyusan bakisi gozlerle ogluma yalvarma sureci
    herseye ragmen cok guzel, gulusu dunyalra bedel diyorsun ama o kotu huzursuz gunler geldiginde sanki hic bitmeyecek gibi geliyor :(

    bu arada blogunu gercektende hamileligimden bu yana begenerek takip ediyorum, bilmedigim bircok seyi sayende ogrendim, bence blogun amacina hizmet ediyor, yazmaya devam

    tezin icinse Allah yardimcin olsun, icinde bulundugun durumu hayal bile edemiyorum, gercekten de cok zor

    selamlar

    YanıtlaSil