Benim bebegim ongorulen tarihe tam 7 gun kala dogmustu. Kendini dogum sonrasi depresyon fikrinden uzak tutmaya calis. Dogum sonrasi bir cosku geliyor insana. Arada bir dalgalanan hislerin olacak. Iste sen o coskulu anina takil. Bedenin yoruldukca o cosku da soner gibi olacak, bu yuzden kendini yorma. Bir sure bebis ile saltanatinizi koru. Sana cok iyi bakilmasini sagla, kendine iyi bak. Disari cikmak istedigin her zaman cik. Yemek istedigin her saglikli seyi ye, bol su ic. Sut konusunda stres yapma, ne kadar az stres o kadar cok sut demek. Her firsatta dinlen, uyu.
Bebegin bakimiyla ilgili baskin olmak istiyorsan dile getirmekten cekinme. Yardima ihtiyacin oldugunda da istemekten cekinme. Hic bir seyi icinde biriktirme.
Dogum sonrasi bende hamileligimin sona ermesine dair melankolik bir hal olmustu. Gordum ki her zorluk gibi bu da geciciymis. Her bebek ayni degil. Bir bebegin her gunu ayni degil. Ilk 3 ay icerisindeki tum degisiklikler gozunu korkutmasin, her sey zaman icinde oturacak, sizler ve bebek pek cok seye alismis olacaksiniz.
Seni mutlu eden her sey yavruyu da edecek, unutma.
Son olarak 'sari kaka' gordugune sevindiginde bu yazdiklarimi hatirla :)
Kişiye özel post gibi olmuş. Ruhumu okumuşsun :) İlk, böyle olsun istemiyorum ama kendimi çok tuhaf hissediyorum. Doğumu atlatmak bebekle eve gelmek ve o şaşkınlıktan bir an önce kurtulmak istiyorum.
YanıtlaSilİyi olmak istiyorum. Olabilir miyim???
Tamam artik, sen pismissin :)) Welcome to the club!
YanıtlaSil