13 Mayıs 2010 Perşembe

Bebekli hayat - 19. gun

.

Bebegimizin dogmasi beklenen tarihe 19 gun kala bir yazi yazdigimi hatirliyorum. Huzurluydu her sey, bebegim icimde sabirsiz, heyecanli, karmasik bir ruh halindeydim. Ara sira dogum sonrasi melankoli vuruyor, melankolimin bas taci oluyor hamilelik gunlerime duydugum ozlem :)

Bebekli hayatimiz dedim. Yazamadigimdan anlasilacagi uzere gunlerimiz ayni seylerin tekrarlariyla cok yogun ve hizli gecmekte. Iki saatte bir sut isteyen yavruyu emzirme, altini temizleme, uyutma dongusu gunlerimi gecelere karistiriyor, uyku duzenimin ciddi sekilde degismis olmasindan mi bilmem zaman kavramini yitirmeme neden oluyor. 

Genelde sabaha karsi 3'te uyanan bebegi tekrar yatagina koyarak uyutmak cok guc. Saat 5'e dogru iyice aciliyor uykusu ve ben "aslinda fena degilmis" dedigim her gece macerasinin sabahinda tukenmis halde buluyorum kendimi. Uzerime koala yavrusu gibi yapisip uyumus yavruyu babasi anneanneye saat 8 gibi devrediyor ve benim 2-3 saatlik deliksiz/kaliteli uyku keyfim basliyor. Inanilmaz buyuk bir destek bu, olmasa ben uykusuzluktan hasta duserdim, eminim. Bir diger buyuk destek de sut pompamizdan geliyor. Sabahlari nobeti anneanne devraldiginda aksamdan pompaladigim sutu veriyor bebege. Insanin ici rahat ediyor o zaman, ac da degil diye. 

Anneannesinin anlattigina gore bebegin en keyifli oldugu saatler benim deliksiz uyku saatlerim. Bize gore bebek uzerimdeki sut/anne kokusunu aldigindan ne zaman benim kucagimda olsa bir mirildanma, sut emme egilimi oluyor. Ama anneannenin kucagindayken oyle degil. Anneannenin anlattiklarini dinliyor dikkate, hic sikayet etmeden sessizce guzel vakit gecirebiliyorlar. Ben ise kendime Yuruyen Meme ismini taktim. Bebek ne zaman bana gelse kimil kimil kivranarak hep ayni adrese ulasmaya calisiyor. Guluyoruz cougu zaman ama ben de istiyorum babaya ve anneanneye baktigi gibi bana da bakmasini, onu uzaktan izleyebilmeyi.
Diger taraftan en cilgin bakislar bana atiliyor. Karni ac diyelim, agliyor, sut servise hazirlaniyor... O ilk bulusma aninda kizarmis yuzunu, hirsi hirsli emisini ve bu sirada cakmak cakmak parlayan kocaman gozlerini gormek inanilmaz keyifli. Diger taraftan o hirsli emisler m. ucunu parcalarcasina acitiyor, hormonlar sagolsun 'bana misin' demiyor insan...

Bebek daha karnimdayken gobek deligim cevresinde poposunu, sag boslugumda dizini ve kaburgamin altinda ayagini hissederdim. Bizimkinin favori durusu hala bu sekilde durmak: ayak kivrik, diz bukuk, popo havada. Kucuk kurbaga iste...

Bir de bez ve banyo maceralarimiz var. Genelde bezini degistirdigimizde isemesi muhtemel oluyor yavrunun. Babasi ve anneannesi ilk kez altini degistirdiklerinde babasini boylu boyunca isemisti (Hastahanede ben yataktan fotograflarini cekebilmistim anca. Asagidaki yazida da var bir fotograf.). Sonraki seferlerde de genel hedef hep baba oldu ama ben ve anneanne de aldik payimizi. Bir keresinde de banyo sonrasi havluya sarmis seviyorken yavruyu kucagima kaka yapti. Ev nasil sen, nasil kahkaha dolu bu vakkalarda anlatamam, bilmeyen bebegin uzerimize isedigine/kaka yaptigina guldugumuze inanmaz. 

Geceleri bebek uyumazken benim de uykum olmuyor dogrusu. Kafamda hep tezim var, isler hallolur elbet desem de ertelemek nereye kadar... Kafami epey mesgul ediyor bunlar. Su yaziyi bile kac kere tesebbusle yazabildiysem bu tez nasil yazilir bilemiyorum. Danismanim bakaim nereye kadar sabredecek...

9 yorum:

  1. Ah o ilk fotograf nasil bir seydir oyle… Bayildim! Cok guzelsiniz!

    Ama ilk, nolursun guzel seyler soyle, tez su gibi yazilir gecer de. Sen neredeyse mezun olma asamasina gelmissin, bundan sonrasi da corap sokugu gibi gelir umarim. Benimse onumde bebekle oldukca uzun ve cetrefilli bir tez seruveni var, ve bu yolda cokca cesarete ihtiyacim var…
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  2. Allah mutlulugunuzu bozmasin...

    Cok sekersiniz, hele o yukariya atilan bakisa bittim cok tatli masallah. Annenin olmasi buyuk sans, hepinize cok cok kolay gelsin. sevgiler.

    YanıtlaSil
  3. Fotograflar cok guzel :) Bizim oglan da 2 saatte bir uyaniyor emmek icin ama yetmiyor. Biraz kendisi tosun olunca doktor biraz formula ile destek olmaniz gerek dedi :) Biz de 3 kisi nobetlese gidiyorduk. Simdi gunduzleri hastanede benimle geceleri teyzesi bakiyor. Sutu sagip yolluyorum buradan. Benim kucagima ne zaman gelse agiz bir anda aciliyor :) Normal sanirim sutun kaynagi ne de olsa bizlerde..

    YanıtlaSil
  4. İkinizde çok güzelsiniz. Fotoğraflar her şeyin kısa bir özeti olmuş zaten. Heyecanlandım, duygulandım ne biliyim...

    Bugün kontrolüm var önümüzdeki pazartesi resmen 30. hafta başlıyoruz.
    Dönülmez akşamın ufkundayım... :)

    Oğlunun mis kokusu fotoğraflardan buraya kadar geliyor inan.
    Sevgiler.

    YanıtlaSil
  5. Masallah ne tatli bir bebek, ne guzel fotograflar... Ozellikle karninin ustune yattigi fotograf cok hos olmus, zaten ilk uc aya "fourth trimester" diyorlar, dis dunyaya alisma aylari. O yuzden en cok annesinin karnini hatirlatan seyler hosuna gidiyordur (o sekilde durmak, annesinin kalp sesini duymak gibi).
    Zor ama guzel gunler bunlar, "fourth trimester" bitince artik geceyi gunduzu ayirt etmeye baslamis olur, biraz daha rahat edersiniz.. Kolay gelsin ;-)

    YanıtlaSil
  6. Haa bir de erkek bebekler hep boyle altini acinca refleks olarak cis yapiyorlar. Altini degistirirken el altinda ufak bir havlu bulundurursaniz ustunu ortmek icin ise yarayabilir... Bizimki de bir keresinde tartilirken hemsirenin ustunu basini halletmisti :-)

    YanıtlaSil
  7. Oh sevindim yazmana, merak ediyordum ben de ne zamandır. Hoş biz de bir orda bir burda gezdiğimizden internetimiz de sınırlıydı.

    19 rakamının benim hayatımda çok yeri olmuştur enteresan!

    Anne demek nimet demek hem Ilgar Karan için hem senin için, bizim için de. YavruSu anneannesiyle çok mutlu ve annem biz gece deliksiz uyuyabilelim diye onunla birlikte yattığı için biz daha da mutlu :) Seni çok iyi anlıyorum :)

    Bu kaka-çiş olayları bizde de eğlenceyle karşılanırdı :) Ycurl'a da yazmıştım, ben de sizinle birlikte ilk günlerimize döndüm ve ne kadar özlediğimi farkettim. Dedikleri doğruymuş, çok hızlı geçiyormuş zaman, her anın tadını çıkarmalı.

    Tez için de bence şu anda dert etme, bir süre sonra alışınca herşey çok daha kolay oluyor zaten, o zaman düşünürsün. Daha sadece 19 gün olmuş.

    Ilgar Karan'a öpücükler! Kendine çok iyi bak! Sevgiler, Evren.

    YanıtlaSil
  8. Cok tatli, masallah size. O gecenin gunduzun karismasi,zaman kavraminin yitmesi cok normal. Zamanla hersey duzene giriyor. Ben ilk bebegimde oylesine ne oldugumu sasirmistim ki, uykusuzluktan en son saat kacta hangi memeden emzirdim hatirlayamadigim icin yaziyordum. Oyle suursuzdum bir donem uykusuzluktan ve yorgunluktan.. Hepsi geciyor yavas yavas :)

    YanıtlaSil
  9. Sevgili Ilk,
    COk ama cok tesekkur ederim, oldukca gec bir cevap oldu kusura bakma, su gunler oldukca yogun geciyor, eksikler bir bir alinmaya calisiliyor, bu carsamba annemin vize randevusu var onun sikintisi ve stresi var, ayy insallah gelir benim annemde,
    aklima takilanlar olursa yine sormak isterim
    tekrardan cok tesekkurler

    YanıtlaSil