36. haftayi geride biraktik artik. Yogun bir haftaydi diyebilirim. En guzel kismi annemin Sali gecesi buraya sorunsuz bir sekilde gelmesi oldu. Annemle hasretlesip, evde gecirdigimiz ertesi gunde yine bir surpriz bizi bekliyordu.
Daha oncekine benzer sikayetle (ciddi olmayan miktarda kanama) tekrar hastahane yollarina dustuk. Monitorde basta 15 dakikada bir duzenle gelen sancilarin 7 dakikada bire dusmesi ve boyle devam etmesi, ustune 2 cm acilma olmasi annem ve H.'yi dogumun basliyor olduguna inandirmisti. Annem zamaninda gelmesinden mi yoksa gelir gelmez boyle bir seyi beklemiyor olmasindan kaynaklanan saskinliktan mi bilmem "inanamiyorum" deyip duruyor, H. monitor basinda sanci ritmini takip ediyordu.
Son 7 dakikalik sancidan sonra 6. dakikada gelen sanci sirasinda sanirim H. "geliyooorr, geliyorrr!" diye ritim tutuyordu (gayet neseliydik evet). Bense daha var, olmayacak deyip duruyordum ama uzun suredir gelen duzenli sancilar biraz kafami karistirmiyor degildi. Diger taraftan gun boyunca hissettigim seylerin sanci oldugunu ogrenmis oldum. Once karnimdan baslayip sonra arkaya kalcama dogru vuran siddetli regl agrisi gibi olan seymis megersem :)
Uzun bir sure takip altinda durup acilmanin ilerleyip ilerlemedigine bakildi. Sonucta 1 saat sureli, 6-7 dakika arali sancilar sona erdi. Acilma 2cm'de kaldi. Gece yarisina dogru "dogum baslamadi, evinize gidebilirsiniz" dendi. Boylelikle anneme "bak kizin sahiden hamile" konulu harika bir hastahane karsilamasi, bana "sanci nasil bir seydir" dersi, H.'ye "ilk baslar eglenceliymis" tecrubesi (kendi oyle soyluyor) kaldi.
Son uc gundur evdeyiz. Annem haril haril bebegin giysilerini yikiyor, bana lohusa yatagi yapmaktan bahsediyor, arada gobegime dalip bebegi seviyor. Keyifliyiz kisacasi. Simdi istedigim en az bir hafta daha . Bu 37. hafta da dolsun bebek ne zaman isterse gelebilir. Sadece bir hafta daha diyebildigime, zaten her halukarda 3 haftamizin kaldigina inanamiyorum elbet.
Ay sizin oglan erken mi gelecek ne? Hos 2 cm. acilmadan sonra bazen 2-3 hafta daha surebiliyormus. Benim de sancilarim cok artmaya basladi ama henuz bir acilma yok dedi doktor ama iki haftaya olur gibilerinden bir sey soyledi. Ne guzel annen gelmis harika eminim simdi daha iyi hissedersin kendini. Cok yorulma sakin...
YanıtlaSilBen de hiç belirti yok, 37+5 olduk daha kızımın çıkmaya niyeti yok, artık sanki hep karnımda kalacak beraber mutlu mesut yaşayacağız gibi hissediyorum:))
YanıtlaSilGözün aydın annenin gelmesi süper oldu. Yazdıklarını okurken acayip heyecanlanıyorum. Kendim sancılanıyor gibiyim :)
YanıtlaSilAslında her an olabilir değil mi? Belki şu an hastanedesindir.
Ben senden daha paniğim :) Ne kadar sakin yazmışsın. Umarım beklediğiniz gibi gelişir her şey. Kolay bir doğum dilerim şimdiden.
Sevgiler.
Desene, her an, dogurdum ben :P haberiyle karsilasabiliriz :)
YanıtlaSilhani başlığı okumasam, sonunda bebekle döndük diyeceksin sandım!
YanıtlaSilAllah kolaylıkla kavuştursun.
Hehe, anneannesini merak etmis kerata ;)
YanıtlaSilBenim de 2cm acikliktan sonra 1 ay surmustu :) Ustelik ne hareket ne hareket. Annemle babam sasirip kalmislardi. Dogumun beklendigi gun sabah muayeneye gidip acikligin 5 cm oldugunu ogrendikten sonra bile hala Targetlarda cirit atiyordum :) O kadar yurumeme ragmen o gun de gelmemisti gerci ama sadece 1 gun gecikti.
Ama sana epey bir tecrube oldu bu hastane ve sanci deneyimleri. Cok kolay doguracaksin eminim, oyle umuyorum rahat ve saglikli bir dogum diliyorum. Anneanneye selamlar!
Artık erken filan değil zaten, o yüzden endişelenmiyorum yok ki'm, bak! :) Haberlerini bekliyoruz artık..
YanıtlaSilÇok sevindim anneciğinin yanında olmasına, senin elin kolun olacak yakında çünkü. Hem onlarla paylaşılmayınca her şey yarım kalıyor, malum. :) Belki tartışırsınız arada bir, sana "ben kaç tane çocuğu kitapla büyüttüm sanki, sen mi daha iyi bileceksin, ben mi" ya da bu anlama gelecek bir şeyler söyler, belki sen ona sert çıkarsın, gizli gizli gözyaşı döker bir köşede, ama anneler süperdir. İyi ki varlar.. :)
Ben de anneyim ya, oradan biliyorum. :D
ycurl: bazen diyorum ki bu bebek bizi boyle heyecanlandirip duruyor ama belki de dogmasi gereken gunu bile gecirecek. bu ihtimal yuzunden hic koyuvermemeye, sakin olmaya ve islerimi dogumdan once halletmis olmaya calisiyorum.
YanıtlaSilbugun doktor kontrolum vardi. acilmanin durumunu ogrenmek icin muayene olmak istemedigimi soyledim. cunku ne bebekten ne de benden yana bir dogum belirtisi vardi. ve her muayeneden sonra kanamam oldu. belli ki muayene kanama sebebi olabiliyor, zorlanmasini istemedim. doktor da hakli buldu beni. sevindim cok. senin de eger oyle bir durum olursa korkma sakin diye anlatayim dedim.
senin de 14 gun var gorunuyor. son gunler kolay degil. keyif icinde gecsin insallah!
sevgiler
missred's diary: degil mi? sanki sonsuza kadar boyle surecekmis gibi geliyor :)
YanıtlaSilruhdagi: yok hastahanede degilim, neyse ki :) akinda olsun sakin olmak bu isin sirri. cok kolaylastiriyor hayati :)
YanıtlaSilanneli hayat da pek keyifliymis sahiden.
Anne ve bebisi: Evet, eli kulaginda sahiden. Simdi MK'nin dogum hikayesini okudum, zaman ne kadar hizli geciyormus bir kez daha anladim.
YanıtlaSilET: Tesekkurler :)
YanıtlaSilEvren: Cok sagol! Aynen senin anlattigin gibi bir senaryoya inandiriyorum kendimi. Oyle olacak, daha guzel olacak.
YanıtlaSilOpuyorum!
Rahel: Benim "anne" arkadasim! Endiselenme tabii ki!
YanıtlaSilAnnemle bulacagiz bir sekilde dengeli/birlikte hayati. Bir de konustuk bu konulari onla. Kendisi de zamaninda kayinvalidesiyle boyle sorunlar yasamis. Bir anne nasil hisseder biliyor. "Ben elimden geleni yaparim, sen de cekinme soylemekte" dedi bana. Daha iyi nasil olabilirdi ki? :)
Cok opuyorum! Isik'i ayrica yirim!