16 haftalik olduk artik. Bebek henuz bildigimiz bebeklere benzemiyor bile ama hizla ilerliyor hamilelik. Gobegim iyice disarida, saklamiyorum artik. Zaten yuruyusu de degisiyor insanin, agirligini geriye vererek yuruyor insan; arkadan goren bile anlar hamile kisiyi.
Dun bizim bolume, goreceli olarak kalabalik bir gruba verilerimi sundum. Icim bayilmis artik yillardir ayni konuda deney yapip, sonuclarini anlatmaktan. Bir an susayim, cekip gideyim istedim. Tabii yok oyle bir cesaretim :) Yaptim sunumu, artik sorulan sorular dahi o kadar kolay geliyor ki, benim bitirme vaktim gelmis de geciyor bile dedim. Yaninda post-doc yapmak istedigim hoca da oradaydi, o da sordu bir seyler. Sanirim onun varligindan dolayi biraz heyecan yaptim, kendim bile sasirdim buna. Hah bir de tez komitemde olan bolum baskani da sunumdaydi. Kadin ne nemrut allahim! Dinleyiciyle goz kontagi kurmak gerekir ya hani, onunla kurunca tum motivasyonun gidiyor, oysa ki eskiden -baskan olmazdan evvel- boyle degildi, en azindan bana karsi.
Kadin akademisyenler arasinda bir arastirma yapildigindan bahsetmisti bana bu hoca (baskan olan). Cocugu olan kadin arastirmacilar cok daha organize ve verimli oluyorlarmis, daha fazla yayinlari oluyormus vs.. Bizim 'post-doc' kadinin soyledigi "cocugumla gecirecegim vakti burada geciriyorsam buna deger olmali" mantigi herhalde kadinlari bu basariya goturen. Sanirim ben yolun cok basinda oldugum icin henuz o seviyeye eremedim.
15 dakikalik deney arasi doldu. Simdilik bu kadar olsun. 16. hafta gelismelerini yazarim yakinda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder