İlk

20 Agustos 2009 tarihi artik hafizamizdan silinemeyecek. Bebegimizin varligindan ilk kez haberdar oldugumuz gundu dun.

Kendi kendime banyoda test yaptim son bir iki gundur oldugu gibi. Yuzumde beliren sivilceden dolayi hic umudum yoktu. Tek farklilik deli gibi acikan karnimdi. Ama ben hep deli gibi acikiyordum, bu sefer biraz fazla olmasi cok da suphe cekmedi. Testte 'hamile' diye yaziyordu. Inanamadim ilk basta. Sonra testi alip H.'ye goturdum.

Sevincten sasirip ne yapacagimizi bilemedik. Gercekligine, olabilirligine inanamadik. Ozenle suslendik, tok karnimiza ragmen guzel bir restoranta gidip tiramisu ile kutladik. Ailelerimize nasil soyleyecegimizi hayal ettik. Iki bilgisayari yanyana koyup ayni anda iki aile ile konussak ve soylesek diye hayal ettik. Ama uc evin programini tutturmak mumkun degil.

-----

Bunlari yazdiktan sonra A. ile okulun Women's Clinic'ine gittim. Orada da test yapildi, %100 degil ama pozitif gorunuyor dediler. Erken oldugu icin boyle cikmasi mumkunmus. Iki doktor cok guzel ilgilendiler benle. Sevincliydiler, anneme soyleyip soylemedigimi, cok sevinecegini konusacak kadar samimiydiler. Ilk basta yapmam gerekenleri anlattilar. Kan testlerini orada yaptirmamin daha karli olacagini soyleyip hemen beni lab'a gonderdiler. Ornekler alindi. Hemen bizim evin yanindaki hastahaneden randevu almam gerekiyor. Bu yaptirdigim testlerle isler daha hizlanacakmis ama yine de en az iki sonrasina randevu alabilirmisim. Ilginc :)

A. yanimdaydi tum gun. Islerini aksatti, beni yaniz birakmadi. Sevincini gormek beni cok duygulandirdi. Burada yalniz olmak cok koyuyor insana, ama arkadaslarinin olmasi rahatlatiyor.

Annemleri aradim az once. Aksama her iki aileye de soyleyecegiz :) Guzel olacak.

Neler bekliyor bizi!? Donusu olmayan bir yol... Umarim guzelliklerle ve kolayliklarla dolu olur.

Gun 12

-----

Is cikisi esas muayene icin randevu aldim. Uc randevu verdiler, ilki hemsire ile, ikincisi ultrasound icin, ucuncusu de doktor icin. Turkiye donusune sarktigi icin isler 9 Ekim'de gorebilecegim doktoru. Heyecanli olacak.

Hem araba kullanip hem telefonda randevu alirken Women's Clinic'den gelen telefonu kacirmistim. Birakilan sesli mesajda %100 hamile oldugum soyleniyordu. Sanirim o zaman biraz daha fazla inanabildim isin gercekligine.

Daha sonra H.'yi de alip eve gelince hemen ailelerimizi aradik, internete baglanmalarini istedik. Bir seyler sezdiler elbet. Iki tarafla es zamanli kamera gorusmesi belki de cok iyi bir fikir degildi aslinda. Onlar bize bakar, biz soyleyemeyiz... Ben baya heyecanlandigimi hatirliyorum. Sonra H. basladi babane, anane, dede, amca, dayi, teyze gibisinden saymaya. Tabii kimseyi takip edemedik. Herkeste bir sevinc, herkes bir agizdan konusuyor. Hangi kameraya bakacagimizi da bilemedik. Daha sonra ben laptopu alip oteki odaya gittim, annemlerle kisa da olsa konustuk. Zaten gecenin bir saatinde uyandirmisiz, cok fazla tutmadan iyi geceler deyip vedalastik. En sonunda hic kimsenin konusmadigi ama suratlarinda cok buyuk bir mutluluk ifadesinin oldugu sahne asla aklimdan gitmeyecek. Sanirim dordunu bir arada hic boyle mutlu gormedim daha once.

Daha sonra H.'nin anne babasiyla konustuk, keyifliydiler cok. Hepimiz keyifli. E. yoldaymis, onlara gidiyormus. Onunla da az once telefonda konustuk, resmi olarak yenge olmusum, sirasini bilirmis, dedenin ismini bize birakiyormus :)) 11 numarayi garantileyerek ailede uzerime duseni yaptigimi belirttim ben de :)

Aksam disari ciktik. Chai latte ictim, az once ogrendik ki icinde 100mg kafein varmis. Icmeyecegim artik. Guzel oldu arkadaslarla disarida oturmak. Simdi ise dun geceden kalma uykusuzlukla goz kapaklarim agirlasmis durumda.

Her detayi yazmak ne kadar iyi bir fikir bilmiyorum ama madem bu sayfayi bir tek ben okuyorum simdilik istedigim gibi yazabilirim :))

Yarin St. Augustine'e gidiyoruz, once alisveris sonra deniz. Guzel olacak :))