18 aylik olana kadar dislerden cok cekmisiz. Meger oglum huysuz, uykusuz bir cocuk degilmis. Uc aylikkenden beri baslayan salya akitma halleri hala devam ediyor. Ilk disler 7-8 aylikken cikmisti, besi birdendi hem de - tam da tezimi teslim etmeme bir hafta kala ateslenmisti bu yuzden-. Dorderli dis cikarma seruvenimiz devam etti, her dortlu bir iki ayda cikti. Ama hayatimizi en cok zorlastiran kopek disleri oldu. Ben artik I.'in yataginin dibinde yerde yatiyordum. Oglum ise yarim saatte bir uyaniyordu. Calismiyor olduguma en cok sukrettigimiz zamanlardir bunlar. Iste 18. ayin mucizesi bu kopek dislerinden kurtulmamizla basladi. Geriye kalan son azilari bekliyoruz ama bence en zor kismi bitti. Artik I. isterse uyuyabiliyor (isterse kismini vurgulamak lazim elbet :)).
Istah konusunda pek olumlu seyler anlatamayacagim. Hala anne sutu emiyor, hala yumurta ve peynir disinda yeni bir favori yemegi yok. Sabah ilk kalktiginda bir sey yemek istemiyor meyve/sebze karisimi bir seylerle gecistiriyoruz diyebilirim. Oglene dogru istahi aciliyor ve gunun en guclu ogununu yiyor (artik o gunki moduna bagli, bazen hic bir sey yemeden kalkabiliyor). Makarna ve dolma icinden hazirlanmis sulu kofte (normal kofteyi sevmeyen bir cocuk bizimki), bezelye ve meyve seviyor. Diger yemeklerle pek arasi yok.
15. aylik oldugu vakitler ise kitaplara olan ilgisi artti oglumuzun. Aksamlari uyumadan evvel emzirip masal okumasi icin babasina teslim ediyorum yavruyu. Uykudan once rutinimizde yeni bir sayfa acildi yani. Artik annenin oglan uyuyana kadar odada esir olmasi gerekmiyor :).
Yavrunun kitaplara olan ilgisi sadece bizden masal dinlemek yonunde artmadi. Artik eline gecen her turlu dergi, gazete, kitap vb. resimli ne varsa oturup uzun sure inceliyor, gordugu tum seylerin isimlerini bize soyletiyor. Kucuk bir kitaplik yaptim ona. Pek duzenli tutmasa da onunde oturup kitap okumasi/bakmasina bayiliyorum.
Iletisimimiz giderek artiyor. Cok eglenceli, cok oyuncu, cok numaraci, insani cok mutlu eden hallere giriyor.
Simdilik bu kadar yazayim, uyumayacak anlasilan. Alsam iyi olacak. Bir bahaneyle yazma ataletini uzerimden atmis oldum diyelim :)
ozlemisim arkadasim seni... nasilsin? email aticam aticam diyorum kendime, sonra gun gecmis oluveriyor...
YanıtlaSilopuyorum.
Ayse :) Gecenlerde bir yorum yazmaya calistim sana. Gondermek kismet olmadi, Ilgar'in ozel cabalariyla elbet. Iyiyiz, anlattigim gibiyiz. Buralara da soguklar geldi artik (sizinki kadar olmasa da), usuyoruz biz de :). Sen nasilsin, tez nasil gidiyor?
YanıtlaSilEvet evet bekliyoruz, bizi bu guzellikden mahrum birakma :) Cooook tatli, her fotografa ayri bayildim! Merakli minik :)
YanıtlaSilNe güzel köpek dişlerini atlatmışsınız, bizim daha bir tanesi çıktı. Ama şimdiye kadar en zorlandığım dönem oldu. Yaş itibariyle mi yoksa bu dişlerden mi bilemiyorum ama inşallah geçer diye umuyorum...
YanıtlaSilAman aman Ilgar gelmis. Yalniz okurken cok guldum ha ha aynisi burada da var diye! Sabah kahvaltisini etmiyor, ogle yemegini iyi yiyormus, anne sutu emiyor ama artik keyif icin sadece. Az kaldi bitirmemize. Ve acayip numaraci :)
YanıtlaSilEvren, hic elim varmiyordufakat ozlemisim. Artik haftada bir yazma hedefim var :) Operim!
YanıtlaSilErdemim: Biri cikinca devami da gelecek, az kaldi yani. Kopek dislerinden sonra istahi, uykusu toparlandi derken azilardan cekiyoruz su siralar :) Gececek ama. Kopek dislerinin dordu de cikinca cocuk inanilmaz huzurlu olmustu, sen de goreceksin.
Ycurl :)) Ozledim cok. Aynen ben de seni okurken guluyorum ve aynisi bizde de var diyorum :)) Sut durumu hayirli olsun. Biz ayni hiz devam ediyoruz, umudum benim bir zorlamam olmadan kendiliginden birakmasi. Operim sizin numaraciyi :)