8 Mart 2010 Pazartesi

yerimiz mi dar yoksa?

.
Ne cok zaman gecmis gibi geliyor! Internet baglantimiz yoktu bir suredir. Uzak kaldim emaillerden, bloglardan. Ustune tasinma sonrasi yorgunluk her seyden uzaklastirdi beni. Yorgunluk deyince oyle boyle degil, uzerimde bin ton yuk varmiscasina bir yorgunluk oluyor. Artik 32. haftaya girdik, ucuncu "uc ay"in nasil gececegini tahmin etmek guc degil. Daha cok uyku, daha miskin bir hayat istiyor insan. Calismayan hamile arkadaslara sesleniyorum buradan: Kiymetini bilin, sefaniz olsun! Calismazsam kisa bir zaman sonra cok sikilacagimdan eminim ama ne guzel olurdu soyle bir hafta hic bir sey yapmadan durabilseydim diye ic geciriyorum. 

Bebek tekmelerini azaltti epey. Artik cok daha yogun hissedilen hareketler soz konusu. Karin bosluklarima dogru yayildi iyice. Ayni anda karnimin cesitli bolgelerinde hareket ettigini hissedebiliyorum. Iceride sikisik durdugunu anlamak guc degil. Yukariya bastirdiginda midem altust olabiliyor ya da nefesim kesilebiliyor, kasiklarima dogru tekmeler canimi yakabiliyor. Yerimiz dar, daha da dar olacak. Nasil olacak bilemiyorum!

Daha sonra ayrintili bahsetmek istedigim dogum kursuna gittik H. ile. Ilk 5 saatten sonra "cok da abartmamak lazim bu dogum isini" diye kissadan hisse cikardim kendime. Bilincli olmak, hangi durumda ne yapacagina onceden hazirlikli olmak, senin panik olman halinde sana isin dogrusunu hatirlatacak birilerinin yaninda olmasi gerek. Bunlar isi kolaylastiran faktorler. Diger yandan bir saglik sorunu olmadigi surece her sey anneye ve bebege bagli. Vucudumuz ne yapacagini cok iyi biliyor. 

Dogrusu gercek dogum videolarini izlemek insani sok eden bir etki yaratiyor ama isin dogalligi insani cok etkiliyor. En cok etkilendigim video bebek one dogru pozisyon aldigindan cok zor olan dogum sahnesiydi. Buyuk bir kahramanlik filmi izler gibiydim. Gururlandim, gozlerim doldu :) Derslerde ogretilen en yararli bilginin yanlis zamanda bebegi itmenin anneye neler yapabilecegi oldugunu dusunuyorum. Ders cikisinda buradaki Turk arkadaslardan birinin yeni dogum yaptigini ve 37 (evet otuz yedi!!) dikisle normal dogumdan ciktigini ogrenince iyice anladim ki burada kabahat normal dogumda degil panik olan annenin yalniz olmasi, doktorlarin onu dogru yonlendirememesindeymis. Hala inanamiyorum, 37 dikis!

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder